10 lat linii życia
Tadeusz Nowak
Czas trwania
22 kwietnia – 23 maja 2022
Otwarcie wystawy
22 kwietnia 2022 r. o godz. 18:00
Godziny zwiedzania
Od poniedziałku do piątku w godz.: 9:00 – 17:00.
O wystawie
10 lat linii życia
Artysta: Tadeusz Nowak
Jesienią 2011 roku w galerii Art Agenda Nova miała miejsce wystawa Kamila Szpunara “Wymiary echa”. W zorganizowane przez niego environment −pomieszczenie white cube wypełnione ziemią i projekcją telewizyjnego szumu− ingerowali zaproszeni artyści, dokonując jego transformacji. Jednym z nich był Tadeusz Nowak, który w dniu wernisażu wystawy, 18 listopada, wykonał performance “Punkt”. Performance ten stanowi początek realizacji projektu “Linia życia”, polegającego na odnajdywaniu, zauważaniu, obserwacji, rysowaniu i wskazywaniu abstrakcyjnej linii w codziennym życiu. Koniec realizacji nastąpi w dniu śmierci artysty.
Obecna, retrospektywna wystawa jest echem tamtego wydarzenia sprzed 10 lat; podsumowuje prowadzenie Linii od tamtego czasu, prezentując Jej części w formie rysunków, obiektów, dokumentacji fotograficznej i wideo, pisemnych oświadczeń oraz autorskich komentarzy, dotyczących ich realizacji.
Tadeusz Nowak
(ur. 26 maja 1982 w Krakowie) – artysta interdyscyplinarny, pedagog. Zajmuje się performansem, sztuką internetu, wideo, malarstwem, rzeźbą, rysunkiem, pisaniem tekstów. W latach 2005 – 2011 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Rzeźby, II Pracowni Interdyscyplinarnej na Wydziale Malarstwa u Zbigniewa Sałaja i Grzegorza Sztwiertni, oraz w Studium Pedagogicznym. Uczestniczył też w zajęciach Pracowni Rzeźby VI na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, prowadzonych przez Marcina i Jana Berdyszaków.
W twórczości Nowaka zauważyć można rozległe antecedencje w rozmaitych peryferyjnych źródłach. Eksploruje obszary szeroko pojętych filozofii, psychologii, religii, socjologii i poezji, swobodnie podejmując i łącząc ze sobą wiele wątków naraz. Przedmiotową hybrydalność dodatkowo komplikuje łączenie różnych mediów w różnych konfiguracjach. Jednocześnie jego język jest prosty – ociosanie wyrazów z umownie przyjętych związków, znaczeń i sensów, stwarza odpowiednie pole do rozwoju interdyscyplinarności, wielo- i zmiennoznaczności. Tym sposobem Nowak podejmuje próby wyrażenia niewyrażalnego, uchwycenia nieuchwytnego – od racjonalnego pojęcia jego działań istotniejsze staje się pojęcie intuicyjne. Podstawowymi zagadnieniami poruszanymi przez Nowaka jest istnienie, stosunek Ja i Innego, oraz relacja sztuki i życia, którą bada w liminalny sposób ukazując transgraniczność tych dwóch rzeczywistości. Charakterystycznymi cechami jego twórczości są multimedialność, estetyka performatywna, dzieło w ruchu, ciągła transformacja, przenikanie się różnych czasoprzestrzeni i realności, nieustanne poddawanie refleksji mechanizmów myślenia oraz kreacji i prezentacji sztuki.