Jubileusz to naturalny moment podsumowania, które z zaplanowanych celów udało się osiągnąć, a których zamierzeń nie udało się zrealizować. To czas, w którym pytamy o wartość swojej własnej pracy i poświęcony tym działaniom czas. Czy nam się to opłacało? Czy było warto? Ile zarobiliśmy, a ile nas to kosztowało? Wiemy przecież, że nie wszystko co ma wartość zawsze się opłaca, jak i nie wszystko co się opłaca ma dla nas sens. Do tych naturalnych paradoksów wartości odnosi się sto dwudziesta wystawa w ramach działalności Art Agenda Nova, stworzona i zaaranżówana przez Łukasza Surowca „Obrazy, które nie mają ceny”. Ekspozycja stworzona została z archiwalnych zdjęć, „bezcennych” ujęć, dokumentujących działalność galerii jak i prac, które przez galeryjny kontekst, zostały uwikłane w zagadnienia rynkowej wartości. Na wystawie będzie można kupić pierwotną wersję, najdrożej sprzedanego obrazu Normana Leto, której prawdopodobnie nie pragnie żaden kolekcjoner, przyjrzeć się obiektom Łukasza Surowca, których sprzedawać nie wypada, bez uszczerbku dla ekspozycji zabrać fragment instalacji Magdy Lazar, którą można w nieskończoność dzielić, pozazdrościć szczególnej pracy Marcie Romankiv, której sensem jest to, że tylko ona może być jej właścicielką. Dorota Hadrian estetyzuje przedmioty aby stworzyć z nich obiekty pożądania kolekcjonerów, Xawery Deskur w ironiczny sposób odnosi się do praw rządzących rynkiem sztuki, z kolei Michalina Bigaj ofiaruje odbiorcom to, czego sama nie posiada….

“Obrazy, które nie mają ceny” to także prace, za które klienci zapłacili zaliczki, ale się po nie nie zgłosili i nie wiadomo jaki jest ich status, co z nimi zrobić. Pokażemy jakiego obrazu nigdy nie sprzedamy, ale też będzie można zobaczyć inne prace, które dobrze, że się jeszcze nie sprzedały!

Poniżej relacja z otwarcia wystawy: