Geograficzna definicja wyspy: lądu otoczonego wodą stanowi zaledwie punkt wyjścia do poszukiwań prowadzonych przez Michalinę Bigaj. Pobyt studyjny na Islandii zainspirował ją do podjęcia w swojej twórczości motywu wyspy, zarówno w jej wymiarze uniwersalnym jak i lokalnym. Odosobnienie i izolacja to najczęściej kojarzone z tym toposem cechy, zaś w przypadku tego najdalej wysuniętego na Północ skrawka Europy, pojawia się równocześnie wizja łączącego w sobie sprzeczności kraju lodu i gorących źródeł. Spotkania z mieszkańcami Islandii, zasłyszane od nich opowieści, jak i własne doświadczenia związane z jej odkrywaniem, utwierdziły ją o wciąż przemożnym wpływie natury na życie jej mieszkańców. Artystka buduje więc wizualną opowieść o relacjach między ludźmi a nieokiełznanymi siłami przyrody, zmuszającymi ich nadal do dostosowania się do ich reguł.

Michalina Bigaj, artystka wizualna, ur.1991, w latach 2010-2015 studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz na Universität der Künste w Berlinie (2014/2015). Tworzy rzeźby video, instalacje i fotografie, w których stara się znaleźć balans pomiędzy kategoriami natury i kultury. Stypendystka i laureatka Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla studentów uczelni artystycznych za wybitne osiągnięcia w twórczości artystycznej, uczestniczka 7 Triennale Młodych “Kunszt” w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (2014) oraz kilkunastu wystaw zbiorowych.